Wybaczcie mi proszę
Wybaczcie mi proszę, bo jestem
marnością,
Człowiekiem ubogim, lecz w życie
bogatym.
Potrafię za miłość zapłacić miłością,
Nie licząc, że dać mi może jakieś
straty.
Nie gańcie za słowa, co dźwięczą
patosem,
Wymawiam je w ciszy, zadumie myślenia.
Przyznaję otwarcie mówię własnym głosem,
Bo nic, co jest ważne, nie mam do
stracenia.
Odpuście też grzechy, czynić je
musiałem,
Winą pomazany od dziejów zarania.
Przed karą też nigdy, się nie uchylałem,
Gdy przyszło wziąć udział w życiowych
zmaganiach.
Podajcie mi rękę, o tak mało proszę,
Podnieście chromego, postawcie na nogi.
I słowem pocieszcie, nie jałmużny
groszem,
O to człek was prosi, szczery lecz
ubogi.
autor
Grand
Dodano: 2010-05-19 09:52:59
Ten wiersz przeczytano 557 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
"Bo nic, co jest ważne, nie mam do stracenia." -
myślę, że masz (to, czego wielu ,niestety, brak).
Pozdrawiam i podaję dłoń.
"marnosc nad marnosciami"
a prosba o bybaczenie napewno zostanie wysluchana
ja juz wybaczylam
Nie ma czego :)..Wyrażasz, co boli i co zmusza do
pisania.."O to człek was prosi, szczery, lecz ubogi.."
:).. M.
Punkt za szczerość.
Biedny,choć duszę ma bogatą i serce może mieć na dłoni
,choć wszscy będą go podziwiać i chwalić ,ale jak mu
braknie chleba ,chyba nikt go nie nakarmi,może dobrym
słowem.Pozdrawiam
Dziś pożyje młody, zdrowy i bogaty, właściciel
wypasionej fury, chaty. Miłość także kosztuje, jeszcze
się ją licytuje. Choroby i ubóstwo nie w modzie,
bowiem wyżej wymienionych niestosownością bodzie.
człowiek który kocha nie jest chromy i wybaczenie
zawsze dostać musi jak prosi mimo e nie musi Wartość
człowieka trzeba zawsze wynosić bo dobro rzadkie
Wiersz jest nadzieją,że skromność istnieje u ludzi
Bardzo ładny wiersz:)
Słowa " Wybaczcie mi proszę"mają wielką moc, które
rozjaśniają najciemniejszą noc, wybaczam i pozdrawiam.