Wybór
Nagle spostrzegasz, że
to nie kawałek
świętego chleba,
tu już tylko
się umiera.
Boga nie ma.
Sami sobie zostawieni.
To nie przygotowanie do nieba,
tylko ziemia.
A w tej ziemi
robactwo się toczy
i jak wewnątrz
twego ogródka,
gdzie kwiaty
piękne i dostojne
jak róża
mogą wyrosnąć
tylko, gdy się ją
inną ziemią nawozi.
I tak o to mnie ponosi
w dalekie kraje
stopą ludzką nietkniętą,
a jeśli już
to z rzadka
i dużo piękniejszą niż
tą co co dzień
tłumny lud zadeptuje.
autor
Oriana
Dodano: 2007-10-14 20:41:22
Ten wiersz przeczytano 513 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"Miarą inteligęcji człowieka jest czas,
na jaki potrafi on wybiec myślami i planami w
przyszłość.
Prymitywny i nieinteligętny nasyca sie chwilą
i dla niej poświęca wszystko.
Roztropny i inteligentniejszy urządza się w życiu,
planując aż do śmierci.
Prawdziwie inteligentny "urządza się"
w wieczności. "
- a propos "Sami sobie zostawieni.
To nie przygotowanie do nieba,"