Wyciągnij ręce swe!

Dla wszystkich samotnych i smutnych osóbek.

"Na szczycie dachu spoglądając w niebo.
Czuć jak łagodne i ciepłe to światło jest..
Kiedy spojrzę na niebo, całe moje ciało..
Wypełnia się tą energią!
To takie piękne!
Czuję, że żyję.
Nie ucieknę!
Nie poddam się!
Pożegnam wczorajsze bezcelowe podróże.
Moje uczucia rozkwitają.
Mogę je ożywiać wiele razy.
Niech zakwitną kwiaty.
Wspomnienia to słodkie, ukryte miejsca.
Żyjmy by zobaczyć dzień kolejny.
A każdy następny będzie dniem błogosławionym.
Wyciągnij tylko ręce swe!
Zwykły dzień jest niczym gniewna fala.
Trochę piekła, szczypta nieba.
Mogę przywrócić tamte wspomnienia.
Niech zakwitną kwiaty.
Uciekaj, uciekaj, aż miłość znajdziesz.
Nawet jeśli mam cierpieć, niech to trwa.
A nadejdzie błogosławiony dzień.
Wyciągnij ręce swe!
Wyciągnij ręce swe!"

Uwierz że życie potrafi być piękne!

autor

Domiś

Dodano: 2007-04-26 22:33:10

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie