Wyczucie (sonet niemiecki)
abba bccb cdd cdd
Przemierzam sny co rodzą marzenia
barwnym kobiercem wytworem jaźni
ugorem życia naciskam klawisz
cudna otwiera się snu galeria
liczne bogactwa sobą zaskarbi
magiczna wizja twórcza wystrojem
pełnia tajemnic idzie żywiołem
sekrety mocą wiernie wyjaśni
jej już wyczuwam wielką swawolę
tak biegnie z gracją że marzy dusza
owija więzią splotem łańcucha
budując sennie z tez metaforę
dostępnym czarem niemoc poucza
kształtując słowa w nocnych podmuchach
autor
sceny życia wypływają
Dodano: 2023-05-17 17:22:47
Ten wiersz przeczytano 421 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Dziękuję kochani za zajrzenie.
Sny to czasami jedyne miejsce, gdzie pewne rzeczy są
możliwe... Pozdrawiam Serdecznie +++
ładnie, spokojnie.
Sny nie mają barier- wigilia dnia dopiero je stawia.
Przepiękny sonet!
Poetycko o wyczuciu... o słowach, przeplataniu się
wzajemnym jawy i snu...
Piękna puenta.
Pozdrawiam serdecznie
Przepiękny sonet! Chłonie się pomalutku każdy wers...
Pozdrawiam
Sonet zachwyca z rozmarzoną duszą..
Piękne rozmarzenie... Sonet super
Pozdrawiam :)
Piękny (bardzo) sonet o snach, marzeniach, duszy. Dla
mnie takie są esencją poezji.
Z ogromnym podobaniem dla wiersza. Pozdrawiam
Ciekawy sonet, z wyczuciem, pozdrawiam :>
Wiersz piękny, rozmarzony ze wspaniałą optymistyczną
puentą. Ślę moc pogody ducha:)