WYLEWAM NIEDOSYT.

Pryskasz w oczy dezodorantem bólu,
I to w momencie, gdy miałeś zasypiać,
Jesteśmy królami łez, wypijmy za królów,
Przegrana runda z życiem. Porażka zbyt szybka.

Smaruje się kremem własnych przemyśleń,
I czuję na twarzy pieczenie ogniste,
Spalone usta, właśnie umilkłem,
Sam siebie ranię. W tym jestem mistrzem.

Ze szklanki marzeń wylewam niedosyt,
Godziny mijają, on wciąż z niej ścieka,
Poddałem się. Kolejne w twarz ciosy,
Następne, które będę pamiętał.

Książki okładka zaprasza tytułem,
"Zobacz co w środku, nic nie poczujesz",
Zajrzałem. Ból, tam całe me życie,
Kłamstwem nażarty, buduję już trumnę.

autor

Clarc

Napisany: 2009-12-15 Dodano: 2009-12-14 17:21:23

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie