WYLICZANKA

Nie umiem kłamać .
Nie potrafię mówić prawdy .

Ileż obłudy w pustych słowach .

Przechodząc obok siebie obojętnie ,
budujemy schron milczenia .
Aby ukryć swoje myśli ,
wczorajsze pragnienia .

W samotności tak bolesna jest cisza .

Rozerwany kawałek snu ,
ssany jak tabletka na gardło ,
do utraty tchu .

Po upływie kilku dni
krwi nie przybywa .

Niezliczonych zmartwień krata
kalendarzem życia ,
wyliczanką na było , jest ,
a może będzie .

autor

iramea

Dodano: 2009-02-14 17:44:57

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie