Wyliczanka
męskość
jest obarczoną błędem
funkcją przyrodzenia
pobożnym życzeniem
śmierć
jest wyliniałym kotem
którego nie chcę wziąć na kolana
dzieciństwo to fotografia –
studium przemijania –
nie przemija i żądli
życie to blizna między pustką a pustką
–
sen
jest starszym bratem
któremu przekazano tajemną wiedzę –
nie starczyło już dla mnie
ja – jestem
ale oszczędnie i na nocną zmianę
świat
ugrzązł w ziarenkach piasku
i rozproszył się
w supergromadzie Shapley’a
podczas gdy czas
rozpadł się na kwanty
i związał z przestrzenią
jutro
nigdy nie nadchodzi
wczoraj
nigdy nie przemija
nie ma dziś ani teraz
miłość
to zbiór wyjątkowo pojemny
coś jakby melancholia
albo Bóg
autor
Kiefer
Dodano: 2017-09-01 12:14:54
Ten wiersz przeczytano 806 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Hmm... jedynie czas nas uczy pogody, i mam nadzieję,
że uśmiechniesz się do życia, Kieferze.
Fenomenalnie piszesz:-)
ciekawy zbior refleksji
zbiór ciekawych myśli
Ciekawa ta wyliczanka :) Pozdrawiam serdecznie +++
Świetny wiersz przeczytałam z przyjemnością :-)
pozdrawiam :-)
Interesująca refleksja, pozdrawiam :)