Wyłonić się z cienia
Scena kurtyna
my ukryci widzimy
grają spektakl od nowa,
flesze świecą jaskrawo
postacie barwne
twarze malowane
ukłony wiwaty,
my w cieniu
nasza rola mała
dialog krótki
jupiter skierowany,
wyjście
cisza
monolog życia
i oklaski
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-04-13 07:18:21
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
...chociaż to życie pisze scenariusz, każdą rolę można
uczynić wielką... pozdrawiam:)
zwiezly,,kazdy gra swoja role jedni wieksza inni
mniejsza ,wszystkie maja znaczenie
Pięknie! Na scenie zycia każda rola jest ważna!
Pozdrawiam!
witaj, słusznie już czas wyjść na bliższy plan.
bardzo ładny, życiowy wiersz. pozdrawiam
Witaj Niebieska Damo po mojej długiej nieobecności. W
ciekawy sposób wyraziłaś się o życiu. Dobre i trafne
porównanie. Można śmiało powiedzieć, że jest właśnie
tak jak piszesz. Pozdrawiam:)
ciekawy i taki tajemniczy ...pozdrawiam ciepło
Scena / za kurtyną / my ukryci widzimy / ... brakuje
mi tego dopowiedzenia ... bardzo wymowny w treści
wiersz :)