Wyobraźnia

Puk, puk, puk ( za drzwiami).
Ktoś się tam gramoli.
Sześcioletni Żenia
otwiera powoli…
W drzwiach ogromna postać
w kształcie filiżanki

- Jestem babcią Klary,
twojej koleżanki.
Mamy nie ma w domu?
(jęknęła żałośnie)
Widzę, że ty Żenia
jak na drożdżach rośniesz,
nie to, co ta moja
chudzineczka Klara,
ale ja już za to
wezmę się od zaraz
… a przyszłam pożyczyć
proszku do pieczenia.

- Nie! Nie mamy! - wrzasnął
przerażony Żenia.

autor

anna

Napisany: 2018-07-02 Dodano: 2018-07-02 10:14:51

Ten wiersz przeczytano 2041 razy

Oddanych głosów: 64

Rodzaj Fraszka Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie