Wysłucham mowy Twego milczenia
Przyjdę do Ciebie z tajemną siłą
rozpalę ogień rozdam westchnienia
zamigotają barwy w przestrzeni
wysłucham mowy Twego milczenia
a potem cicho odgadnę myśli
co łez wypiły gorzkich tysiące
przytulę prawdą o sobie samym
całuję oczy Twoje myślące
ułożę uśmiech na Twoich dłoniach
i moją przyjaźń wplotę we włosy
nakarmię gesty nowym znaczeniem
aż dotyk ciała nabierze mocy
i najważniejsze życia przesłanie
zabrzmi subtelnie i jak najprościej
usłyszysz serca nawoływanie
zwykłej... niezwykłej mojej miłości
autor
m13m1
Dodano: 2008-10-15 00:13:54
Ten wiersz przeczytano 602 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Usłyszysz serca nawoływanie zwykłej,niezwykłej mojej
miłości.cyt.aut.Bo miłość niejedno ma imię.Tutaj jest
niezwykła, subtelna.Dziesięciozgłoskowiec,rym;b- d.
naprawdę piękny ,romantyczny wiersz podoba mi się
Ja jestem na tak:) bardzo podoba mi się treść wiersza
i klimat który wprowadziłeś..
BRAWO!
pięknie ..bardzo wzruszające Wyznanie dobrego i
szczerego serca Bardzo dobry wiersz gdzie każde słowo
pragnie obudzić wiarę w uczucie
wiersz o miłości, brzmi niezwykle delikatnie i
uczuciowo
Wielki plus za tak subtelne słowa wyznania.Miłość nie
potrzebuje ich wiele, bardziej liczą się czyny.
Wiersz dopracowany pod względem formy i
treści.Piękne"zwykłe niezwykłe"wyznanie miłości...
Po prostu plus za forme i tresc.
Wiersz śliczna, romantyczna obiecanka... byle
wytrwała.
Z dużą maestrią słuchasz milczenia, podoba mi się ten
sposób obcowania, gratuluję pomysłu na wiersz i jego
realizację.
Przepiękny, delikatny wiersz o miłości tej
zwykłej...lecz niezwykłej...
wyznanie miłosne dziesięciozgłoskowcem zgrabnie
zrymowane
Twego = archaizm, lepiej by było t w o j e g o, nie
wspomnę już, że pisanie w wierszu ciebie, twoje z
dużej litery jest zbędne; „...zamigotają barwy w
przestrzeni...” prawidłowo powinno być: z a m i
g o c z ą (lub zamigocą) barwy w przestrzeni
Bardzo dobry miłosny wiersz , dobra forma. Pozdrawiam+