Wyznanie

moje szczęście jest twoim szczęściem, oby było tak jak myślę, praktycznie blog zrobiłem z myślą o tobie, nie wchodzi tam wiele osób ale ważne że czasami ty tam wejdziesz przeczytasz co mi się wydarzyło, ja uwielbiam czytać twój blog, wchodzę na niego po kilka razy dziennie, by się dowiedzieć co się działo tobie bądź wydarzyło, po prostu miłość nie zna granic, mam zamiar napisać następny wiersz o tobie, i mam zamiar przedstawić cię w nim jako boginię młodzieńczej urody Hebe, bogini miłości Afrodytę. Bo nie mogę wyobrazić sobie piękniejszej dziewczyny, dla mnie jesteś najpiękniejsza, najmądrzejsza, najczulsza, najmilsza i po prostu naj... - w pozytywnym tego słowa znaczeniu, a twe włosy przypominają mi amazońskie lasy, które tętnią w pełni życiem, lecz ubywa ich na świecie jak mi ubywa ciebie, z każdą sekundą znaczysz dla mnie więcej i z każdą sekundą pozostaje ciebie dla mnie coraz mniej, czuje to co myślę a co myślę jest w moim sercu, a to jest w sercu żyje we mnie dzięki wyobraźni, fantazji, to wszystko jest tak piękne jak sen, niespełnione marzenie, myślę że jak się obudzę to nie stanie się przeszłością, żyje chwilą, lecz w każdej chwili jesteś ty, tak krótka chwila znaczy tak wiele, jest o wiele cenniejsza niż brylant, jakikolwiek kamień szlachetny, cenniejsze jednak od chwili jest twoje serce, jest o wiele cięższe od brylantu, sprawia więcej radości, mówi się że mała rzecz a cieszy, ale większa ucieszy jeszcze bardziej, oczy twe są jak blask wschodzącego słońca, gdy wstają twe oczy wstaje dla mnie dzień, gdyż wtedy wiem że żyjesz, że mogę się tym życiem cieszyć razem z tobą, a każda łza wylana przeze mnie z twego oka niech będzie przeznaczona na serce, z każdą wylaną łzą czujemy że się kochamy, lecz nie możemy wylewać tych łez wiele bo nie starczy nam ich na późniejsze życie, twoje usta tak czerwone i pełne, cudowne przypominają mi ogień, który jest gorący i "ciepły", każdy dotyk twych ust, każdy styk z nimi rozgrzewa mnie podnosi napięcie, ogrzewa me ciało, czuje że jestem w siódmym niebie, w niebiosach, po prostu nie ma piękniejszego miejsca na świecie niż twe usta, ich położenie jest tak znakomite że nie mógłby dotrzeć tam żaden drań, chciałbym mimo wszystko znaleźć się w tym miejscu, i przebywać w nim jak najdłużej ty byś mi ta to pozwoliła, wtedy czułbym że żyję, nie zapomnę nigdy także tego pierwszego pocałunku którym mnie obdarowałaś, było to 15 listopada, dwa dni przed twymi urodzinami, była to wdzięczność za podarowanie ci przeze mnie naszyjniku jeśli można to tak nazwać, nie mógłbym także zapomnieć twego wzroku to jak na mnie patrzyłaś, to przechodzi mnie. to było tak piękne i tak zaskakujące, iż myślałem że tą nowinę rozgłoszę całemu światu, twa szyja jest jak wieczne drzewo, na którym zawisł mój naszyjnik podarowany z miłości, twe ramiona są tak piękne i rozłożyste jak gałęzie owego drzewa, twoje ciało jest zarazem tak miękkie jak pierzyna w którą się można wtulić, poczuć ciepło, i usnąć w niej w twym ciele, przytulić się i poczuć miłość, coś co się kocha, z pierzyny jednak ulatuję pióra, ale ta pierzyna z której wykonane jest twe ciało ma tyle piór, które nadają twoją lekkość i uosobienie twego charakteru, z tej pierzyny jednak nie ulatują pióra ta pierzyna jest wieczna, trwała, jest twoją ochroną, nie mógłby się przez nią przebić żaden wirus który mógłby ci zaszkodzić a jeśli by to zrobił miałby do czynienia ze mną, lecz cóż mógłbym ja poradzić, zwalczyłbym go miłością do ciebie, byłby wtedy bez szans, bo nasza miłość mogłaby zwyciężyć wszystko, twe nogi są zakończeniem drzewa jego korzeniami, które pną się, rozwijają jak nasze umysły, które przeżywają wielką miłość, kształcą ją szlifują żeby była idealna jedyna, by drugiej takiej nie było... twe serce tak ciepłe i czerwone jak usta znaczą dla mnie stokroć więcej niż usta, bo tylko o nie zabiegam, tylko ono jest dla mnie najcenniejsze, jedyne, niepowtarzalne, spoglądając na jakikolwiek rysunek serca rysujesz mi się na kartce ty, po prostu ma miłość i wyobraźnia zwycięża wszystko, żadna wojna nie mogłaby przeszkodzić w naszej miłości, a dwóm sercom jest jaśniej i cieplej gdy są razem i blisko siebie, chciałbym poczuć twe serce na moim serce, byś kiedyś mogła się w nie wtulić i czuć, żyć nim jakbyś miała jedno wielkie serce tętniące wspólna miłością, i by żadne z tych serc nie umarło, nie powinno, a raczej nie umrze, gdyż nasz związek byłby wieczny , twe ciało także wydawałby potomstwo, które urodziłoby się z naszej miłości, byłyby one najcudowniejszym potomstwem zrodzonym z najcudowniejszej miłości i najcudowniejszych ludzi, takie dzieci mogłyby kiedyś opowiadać swoim dzieciom jakich rodziców miało, jak się kochali, w końcu dzieci otrzymują geny ojca i matki, tzn. dzieci nasze byłyby tak samo mądre jak my, albo nawet mądrzejsze gdyby pragnęły zgłębiać tą swą miłość. wiesz co mógłbym jeszcze pisać i pisać lecz stary przychodzi już i muszę kończyć, obiecam że niedługo to dokończę trzymaj się kochanie jeśli mogę tak na ciebie mówić, jesteś moim słoneczkiem, które przyświeca mi najjaśniej, twe oczy także przypominają mi słońce to wschodzące które opisywałem rankiem i to zachodzące słoneczko, które zachodzi na koniec dnia a przykrywają to słoneczko chmurki, a z nimi także mgiełka przykrywa twe oczy i mówi dobranoc, takie dobranoc ja tobie przysyłam, i pragnąłbym żebyś każdej nocy zasypiała w taki sposób obok mnie

autor

z-glebi-serca

Dodano: 2006-10-20 22:53:05

Ten wiersz przeczytano 1089 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie