Wzburzone przestworza

"Wzburzone przestworza".
01.06.2014r. Niedziela 14:09:00

Wzburzone przestworza
Niepostrzeżenie mijają nas,
A Jezusek się rodzi,
Na świat przychodzi.
Triumfy rozbrzmiewają
I ciszę oczekiwania rozpraszają.
Nie ma okresu Bożego Narodzenia,
Ale w Niedzielę Wniebowstąpienia
Cieszę się, że jest wiosna
I chociaż aura mało radosna.

Wzburzone przestworza
Wiodą mnie w góry i w stronę morza,
Kwitną kwiaty,
Odkrywamy wspólnie nowe światy.
Jest wiosna kolejny raz,
Więc my zakwitnijmy szczęściem chociaż raz,
By było między nami tak radośnie, tak w sam raz.

Wzburzone przestworza
Mych marzeń
I wszystkich tych wrażeń,
W których jesteś ty ma zorza.
Ty jesteś jedyna taka,
Bo ty jesteś Karinka,
A przy tobie wszystko jest pierwsze,
Wszystko jest najważniejsze.
I wiem, ze doskonale się przy tobie czuję,
Dla ciebie żyję, dla ciebie rymuje.

Wzburzone przestworza
I ty ma zorza
Jesteście błogosławieństwem Jezusa,
Ja choruję nie jednego kaktusa,
Ale w mym sercu kwitnie róża,
Bo twe spojrzenie wszelki smutek rozchmurza.

Wzburzone przestworza
Wspominają wielkie chwile szczęścia,
Które minęły tak jak w zegarku godzina.
Ja jednak wierzę, że powtórki się doczekam
I znów cię poprzytulam.
Jeśli znów w mym sercu miłość zagości,
To tylko dzięki Bożej Opatrzności,
Ja mam w tych sprawach pecha,
A wszelkie wspomnienia
Są czysto iluzoryczne,
Zmienne i mało dynamiczne.

Wzburzone przestworza
Są jak odwzajemniona ma miłość,
Czyli tak mało realna,
Mimo, że między planetarna.
Ja chcę jedno planetarnie
Czuć, że tak jest tak idealnie,
Bo ty wówczas będziesz przy mnie
I też przytulisz mnie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2014-06-01 Dodano: 2014-06-04 09:36:23

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie