Wzór miłości
mój anioł zgubił białe skrzydła
i wszystkie piórka z niego spadły
poemat nieba w zieleń trawy
zanurzył w rosie dziś naprawdę
i piórko, skrzypce, wszystkie nuty
leżą tuż obok rozsypane
i dziwna cisza płynie wokół
lecz dusza pachnie rajskim światem
anioł jest wcale nie zmartwiony
bo stał się przy mnie dziś człowiekiem
choć nie ma skrzydeł swych niebieskich
i przyszedł z Raju do mnie wreszcie
usiądź aniele, zanurz w Tęczę
posłuchaj mojej opowieści
jak moje serce śpiewa szczęściem
w ramionach fauna, gdy mnie pieści
weź w dłonie skrzypce, zagraj proszę
ja Ci wyśpiewam wzór miłości
abyś nauczył innych może
jak ją uchronić od podłości
tyś zgubił skrzydła nie daremnie
bo ja ci zdradzę o czym milczę
jak pachnę niebem, kiedy przy mnie
przysiada faun tajemniczy
***
15 grudnia 2007 g. 9, 59
Diabi
Komentarze (26)
Jeśli aniol dla Ciebie gubi skrzydla hmmmmmm muszisz
byc wyjatkowa osoba...dla milosci potrafimy zrobisz
bardzo duzo...z serdecznym usmiechem:)
Przywiódł mnie tu tytuł chociaż wiem, że na miłość ie
ma wzoru ani recepty i ma wiele odcieni ale w wierszu
jest tylko wzmianka odnośnie tytułu. Natomiast treść
dotyczy anioła, który zszedł na ziemie itp.Po za tym
podczas czytania rytm powalił mnie na kolana w wielu
miejscach, chyba, że nie umiem na głos recytować -:)
Bez urazy napisałam tylko, jak ten wiersz odebrałam.
Rzadko zagladam na ten serwis, mysle jednak ze Twoj
wiersz zachecil mnie wlasnie by robic to czesciej.
Bardzo mi sie podoba.
Ladny wiersz z fantazja i dobrymi metaforami.Ja ci
wyspiewam wzor milosci...widocznie jest taki.
Pięknie ;) jestem pod wrażeniem i nie wiem co napisać
;)
Może zdradzisz nam ten "wzór miłości" niech nie będzie
taki tajemniczy. Ładny wiersz.
piękny, bardzo dojrzały wiersz, nic dodać, nic ująć
Jak wielka siła miłości przebija z tych strof. Potrafi
chyba ugodzić swą strzałą najbardziej chłodne i
powściągliwe serce nieskore do kochania. Urzekły mnie
Twoje słowa.
Ewa! A kto w duecie ze mną zaśpiewa?
szczesliwe mysli milosc zaplecze gdy aniol zdradzi
sztuke kochania i by podzielic sie ta tajemnica
przykleknie na kolana i do uszka szepnie moja kochana
Wspaniały wiersz. Cóż za piękna gra słów, niesamowite
metafory sprawiły, że na chwilę stałam się Tobą.
Czułam to co Ty czułaś.
Warte było utracenie skrzydeł, gdy Mu powiesz...czym
jest słodka tajemnica.
Istotnie..poruszył mnie Twój wiersz!
piękny wiersz...miłość lież można napisać o niej i tak
pięknie jak Ty ....
odebrałam treść tego wiersza jako istniejacą , choć
niewidzialną więź człowieka z pozaziemską nazwijmy to
istotą, która pomaga, a może świadomość jej istnienia
pomaga najbardziej
Hmm... Nie trzeba być "bejową babcią" ażeby mieć
wiersze o życiowej tematyce... Nasze przemyślenia i
sposób postrzegania świata jest zależny od tego co nam
się przytrafia w życiu... Myślę, że swoim wiekiem
bardzo, ale to bardzo bym Cię zaskoczyła ;) ... To
odnośnie komentarza...
Co do Twojego wiersza - przepiękny...
Pozdrawiam ~D.
No jeden z ciekawszych wierszy jakie tutaj dzisiaj sa
na top liscie-zasłużenie!!! Bravo