Za mało
Ile to już lat?
Im dłużej razem jesteśmy,
Tym znamy się mniej!
Pamiętasz?
Kiedyś chciałeś poznać
Wszystkie moje myśli,
Teraz mówisz tak:
Kiedy wiesz mniej,
To żyje się lżej...
Boli mnie,
Że to nie ze mną dzielisz
Radości i smutki,
Od tego przecież masz
Znajomych,z którymi
Spędzasz cały wolny czas.
Nasz czas wspólny
Dawno już znikł z twojego słownika,
Bo na co i po co słuchać o rzeczach,
Które nudzą, a najbardziej nudzę ja!
To ja jestem ta niedobra,
Bo któż by myślał
O tak przyziemnych sprawach
Jak pranie, sprzątanie, czy obiad,
A przecież codziennie
Z miną smakosza go zjesz?
Uśmiech i rozrywka?
To tylko dla Pań,
Co tańczą z Tobą każde niedzieli.
Żona?
Jej przecież nie dzieje się krzywda,
W domu siedzi!
Ma komputer,
Czasem ją ktoś odwiedzi...
Tylko Ciebie brak...
Całemu światu z dumą głosisz
Jak kiedyś kobieta znanego poety:
Utworów swej żony to ja nie czytam!
Masz w naszym domu
Łóżko, szafę, a w niej płaszcz
Bywasz tu ciałem,
Nie duchem
I za mało mnie znasz!
Eunika
Komentarze (13)
Dobry wiersz, niestety tak bywa że choć pod jednym
dachem mieszkamy to jesteśmy sami. Pozdrawiam:)
Moi drodzy, dzięki za komentarze. Uchylę rąbka
tajemnicy: brałam udział w spotkaniu małżeństw z
długim stażem, wydarzenie obsługiwało dwoje
psychologów. Odpowiadali na anonimowo złożone pytania
i problemy. Wróciłam mocno przygnębiona, bo nie jest
różowo, niestety, życie wielokrotnie powieliło obraz
opisany w wierszu. Długo biłam się z własnymi myślami,
zanim sięgnęłam po pióro...
ciemne barwy życia.
pozdrawiam :)
Bardzo smutny wiersz Moze jednak jutro napisze
pozytywny scenariusz
Pozdrawiam serdecznie
Tak to w życiu bywa.
życie "równoległe"-można się na nie zgodzić lub można
odejść
Razem a jednak osobno znam historię podobną
Bardzo smutne opisane zycie. Pozdrawiam Eunika
Bardzo smutne opisane zycie. Pozdrawiam Eunika
cierpliwości i może w końcu się przyzwyczai.
Pozdrawiam serdecznie
Smutny, życiowy przekaz, o rozchodzeniu się wspólnych
dróg. Z
"każdej" uciekło "j". Miłego wieczoru:)
Też uważam, że to za mało, gdy tylko łączą nas wspólne
kąty, a nie wspólne pasje, czy spędzanie czasu.
Pozdrawiam serdecznie
bardzo smutne...trudny zwiazek gdy tak daleko do
siebie.
pozdrawiam cieplo:)