Za siódmą chmurą
Za siódmą chmurą
i piątym wiatrem
przedarł się promień,
błękit ze światłem.
Rozkołysała
się wszędy błogość,
zmrużono oczy,
jak kolorowo!
Zawirowały
barwy jesienne
- na karuzeli
bądź, żyj,
nie zwalniaj!
Komentarze (34)
na karuzeli życia pokręcisz się..podrawiam
:)) Basiu wsiadaj!
a ja się cieszę, że jesteście chętni dosiąść się do
tej karuzelowej radości :) pozdrawiam Demono i trzymaj
się mocno!
a co mi tam wchodzę na karuzelę Pozdrawiam
serdecznie:))
To i ja marcepani miła też na tę karuzelę, tylko, że
jest maleńki problem, od razu kręci mi się w głowie.
Podoba mi się wiersz, tyle w nim dobrej energii i
radości. Serdeczności.
dziekuję, dziewczyny :) muszę przyznać że energię
czerpałam z wczorajszego wiersza Grusz-eli :))
Elu mówiłam Ci, że poszalałoby się :))) dziękuję
serdecznie
Skoro wietrzyk powiał
liść się rozkołysał
i nic w tym dziwnego
że cień wiersz napisał
świetny, zwiewny wiersz:)
mogę zostać?
No i o to chodzi! Piękny wiersz! :)
Marzycielka z głową w chmurach
pozdrawiam:)
i to jest to!:)
wierszyk zgrabny, pedzacy jak karuzela, jak zycie...
zero zgrzytu,
pozdrawiam:)
Ale pięknie :)
Miłego wieczoru, marcepani.
pięknie , radośnie, optymistycznie:
bądź, żyj, nie zwalniaj!
życie pędzi swoim torem,
lecz czasem i zwolnić trzeba,
dla zdrowia i chleba.
Pozdrawiam serdecznie