Za tobą goniłem

Miałem sen, a w nim to śniłem,
Że za tobą wciąż goniłem.

Przemierzałem lasy, góry,
Po raz pierwszy, po raz wtóry.

Przepływałem morza strony,
W małej łódce umoszczony.

Zdobywałem też jaskinie,
Nieświadomy o swym czynie.

Nawet kiedyś próbowałem,
Zrobić coś , co zawsze chciałem.

Czyli śpiewać głosem cienkim,
Takim jak mają panienki.

Ale ja mężczyzną jestem,
Który wielbi męskie kwestie.

A nie sny, które tumanią,
Oraz męska dumę ranią.

Nawet, jeśli to goniłem,
Za postaci części miłe.

Za te biodra krągłe niczym ,
Bank przyjaźnie powierniczy.

Za te piersi tak wzniesione,
Jak pomniki poświęcone.

Za te łono rajem zwane,
Tak lubieżnie uwielbiane.

Za te usta wciąż w czerwieni,
Jeszcze więcej bym docenił…

Ale ja nie jestem baba,
Która pada, kiedy słaba.

Lecz mężczyzną prostym jestem,
Co pokochał męskie kwestie.

A nie snów szatańskie dzieje,
Choć świat taki gdzieś istnieje.

Nawet, jeśli sen ów śniłem,
Że za tobą pogoniłem.

autor

Grand

Napisany: 2013-05-28 Dodano: 2013-05-29 12:40:52

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie