*Za woalką ciszy
Okno maluje noc.
W kałużach przeglądają się gwiazdy
bliżej rzeki z lekkością muślinu
- mgła.
Pragnę chwycić okruch światła,
nikły promyk księżycowego odbicia.
Przez moment błysnął
w krainie mroku tajemnicą.
Boję się
coraz ciemniejszego nieba
i smutku który jest we mnie.
autor
Kropla47
Dodano: 2021-06-10 09:47:59
Ten wiersz przeczytano 1095 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Czasami mamy w sobie jakiś lęk, strach niewiadomego
pochodzenia. Ale jeśli go zauważymy, przytulimy to
trochę pozwoli się oswoić i staje się łagodniejszy.
Pozdrawiam z podobaniem.
Smutno lecz jakaś tli się nadzieja Przez moment
błysnął
w krainie mroku tajemnicą.
Bardzo ładnie napisane. Czy ja wiem? Dla mnie ten
wiersz nie koniecznie jest smutny. Może niepewność ale
nie smutek. Pozdrawiam z uśmiechem:)))
Za woalka.. Piękna choć smutna piezja
Pozdrawiam serdeczniw
Tak, Samotność i Smutek to dobrana para. Pięknie i
porusząjąco. Pozdrawiam
pełne poezji delikatności...subtelne strofy czarują
oczy i serce łagodną bryzą śledzą linijki
Smutny smuteczek Ziuko, ale Ci powiem - nie smutaj się
bo nie warto.
Z każdym dniem uśmiechaj się, do każdej chwili
uśmiechaj się - jak śpiewała Ania German. Bo uśmiech
dodaje szczęścia.
Twoje wiersze są jak zachmurzone niebo. Nie wiem, czy
to komplement, ale takie właśnie są.
Pozdrawiam Kropelko. :):)
Kaziu, tylko podziwiać Twoje wiersze. :)
Pozdrawiam serdecznie. :)
Przepiękne metafory... wiersz jaki lubię czytać i
podziwiać.. Jak można w poetycki sposób uchwycić to co
nas otacza i to co odczuwamy... Pozdrawiam serdecznie
Niezwykle urokliwe są Twoje wiersze Kropl47
Pozdrawiam ciepło :)
jest nadzieja,,pozdrawiam:)
witaj
refleksja w Twojej bieli
rozbudza
serdeczności
Witaj Kroplko.:)
Piękna Liryka!
Pozdrawiam serdecznie.;)
Smutna refleksja:(