Zabawa, która boli...

Pod skrzydłami kruka ukrywam płomienie,
drżenie głosu w słowach napisanych...
Gdy ciała krzyczą głośno o spełnienie
obrazów wyobraźnią tylko malowanych.

Kiedy dłoń z lekka- niby od niechcenia
dotyka skóry mocno rozpalonej...
To myśli budzą uśpione pragnienia
i razem chcemy ekstazy szalonej.

Gdy zmysły milkną wstaje bury świt
i ciska w twarz życia okruchami...
policzki czerwienią zabarwia wstyd
...my tak się bawimy czasami...

autor

Dzika Róża

Napisany: 2008-04-14 Dodano: 2008-04-14 00:01:57

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie