Zabierz mnie do wieczności...

Spracowanymi dłońmi
dotyka paciorki różańca
z wrażliwością dziewicy
pieści je niczym kochanka

spierzchniętymi ustami
w skupieniu szepce pacierze
za syna, który na misji
wolności i wiary dziś strzeże

za córkę, która w obłędzie
duszę diabłu sprzedała
kupcząc swym ciałem powabnym
płatną kochanką została

za ludzkość, tę co jak stado
które straciło pasterza
i które w swym owczym pędzie
mamonie swe życie zawierza

na koniec westchnie cichutko
w swej rozmodlonej czułości
„Panie, przypłyń swą łódką
zabierz mnie do wieczności.”

autor

yolkaw

Napisany: 2007-03-24 Dodano: 2007-03-25 00:07:54

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie