Zabrakło ciebie
Choć tak ogromne i wyniosłe,
góry kłaniają się co ranek,
a potok szepcze nutki proste,
w tonacji sobie tylko znanej.
Budzę się świtem w płucach rześko,
po rosie przejdę bosą stopą,
ptasi mnie chór przywita pieśnią,
a jodły zwabią szatą złotą.
Przez las po zboczu krętą ścieżką,
pójdę na spacer wciąż pod górę,
stamtąd widoki oczy pieszczą,
które opisać trudno piórem.
Gdy słonko zajdzie, by wstać jutro,
ogniska blask rozjaśni ciemność,
gitara, śpiew, a mnie jest smutno,
bo ciebie nie ma tutaj ze mną.
Dziękuję Minawia! Poprawiłem co nieco.
Komentarze (18)
Gdy piękność dotyka nasze serca, oczy,
jakże by się chciało, by najbliższy kroczył
tuż obok, za rękę trzymał Cię najczulej,
wtedy słońce ciepłem wszystko wymaluje.
nic nie cieszy tak jak dawniej, jeśli nie ma tej
radości z kim podzielić...wiersz pełen nostalgii,
dobrze oddane uczucia
Bardzo ładny wiersz i tyle, a resztę
znasz...powodzenia
Piękny wiersz,łzy cisną się do oczu i coś chwyta za
gardło,pozdrawiam serdecznie
Po nocy zawsze przychodzi dzień
a rany leczy czas
ta osoba ciągle przy Tobie jest
nawet gdy odczuwasz jej brak.
Pięknie.Pozdrawiam miło:)
ciepło, pięknie i w sumie melancholią troszkę
zapachniało"bo ciebie nie ma tutaj ze mną."
Pozdrawiam....
lubię twoje wiersze, miłego dnia...
No tak, wakacje, wspomnienia, do tego magia
zachodzącego słońca; tęsknota pisze wiersze, jakże
romantyczne i ciepłe. Pozdrawiam.
Karacie , nie bądź smutny , proszę ...
pozdrawiam najcieplej :)
Tęsknota, tęsknota, nieodłączny towarzysz życia!!
Piękny wierszuś!!
Pozdrawiam serdecznie :))
cóż pisać...pozdrawiam ciepło
Gdy brak jest ciebie nic mi nie smakuje i nie cieszy:)
Pięknie!
A jak mnie jest smutno samej.Piekny wiersz karacie.+++
Masz rację gdy nie ma obok ukochanej osoby cały świat
traci urok i barwy:(