Zabrał mi go pan Bóg...

Dedykuje go dziadkowi, który jest w niebie...

Pamiętam jego twarz…
Promieniała uśmiechem

Zabierał mnie ze Sobą
Na mecze drużyny miejscowej
Widziałem
Jak wołał, jak krzyczał
- Jak podpowiadal piłkarzom

On pierwszy zachecił mnie
Do granie w piłkę nożną
Która po odkryciu przyjemności
Sprawia wiele radości

To On oddał mi kufel
Który wygrał na loterii
Piłem z niego
i czułem, jestem wyróżniony...

Przed mym okresem dojrzewania
Zabrał mi dziadka...
Bóg co u góry sądzi

Jeśli poszedl do nieba-

Może patrzy teraz
Jak gram w klubie osiedlowym
I ocenia
Moje postepowania
Z góry

A jeśli nie poszedł do góry-

To szukam go…
Wśród ludzi radosnych
I promieniujących uśmiechem…

Kocham Cię dziadku nawet wtedy… gdy Cie nie ma ...::placze::...

... lecz sercem i duszom przy mnie...

autor

Kuzinho

Napisany: 2007-05-17 Dodano: 2007-05-17 21:53:47

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie