Z zaciśniętymi szczękami
Tu rosną stuletnie lipy - aleja. Dzień
dogasa.
Adres w zasadzie zbędny, poznawalny w
znakach
ciężkich oddechów, oczu - pełnych pytań,
lęków.
Korytarze, drzwi, okna. Na drzwiach
napisano:
Wejść tylko na wezwanie! Czekamy
niecierpliwie.
Gdzie teraz jesteś Panie?
Szukając bezpiecznych miejsc, chowamy
spinki z biedronką, grzebyki, lustra
wszystkie.
Kiedy drzwi zamykają, otwiera się okno.
Dmuchamy na sine rączki, owijając
chustką,
a gardło zawsze pełne. Smutku precz!
Ustąp.
Z lękiem biec pozwalamy. W słońce, na
podwórko.
A czy rowerkiem pojadę?
Niedługo synku. Będziesz...
Wkrótce wszystko się skończy.
Mamo... już chcę! Prędzej.
autor
cii_sza
Dodano: 2015-08-16 17:38:30
Ten wiersz przeczytano 2083 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (64)
poprawiłam ten wiersz teraz (po raz któryś tam)
jesli ktoś miałby ochotę zasugerować inny tytuł,
bardzo proszę
dzięki
Dramat ciężko chorego dziecka - poruszyłaś serce...
Piękny, smutny wiersz Halinko. Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Spokojnie. Ja tylko go poprawiałam.
Małą sugestię ktos mi tam...
Dziękuję bardzo:)
Czytałam, pamiętam, i miałam tzw. "kluchę". I dalej
mam. Te "symbole" i zdrobnienia, wobec.. Jest bardzo
dobry. Poprzednia wersja - też taka była - mbsz. Jest
bardzo bolesny.
Przytulam
Dziękuję serdecznie za nowe komentarze.
Ładny, choć bardzo smutny tema, wiersz porusza serce.
Porusza serca, pozdrawiam:)
Niesamowicie poruszający wiersz, tak obrazowo napisany
że aż słów brak...Znam temat:(Pozdrawiam cieplutko:)
Dziękuję bardzo za czytanie i komentarze.
Tak, do granic poruszajacy.
Pozdrawiam:)
Szczęki się zaciskają same. Poruszający do granic.:)
Piękny, chociaż smutny wiersz. pozdrawiam.
Dziękuję bardzo nowym gościom:)
patrzeć na cierpienie dzieci, straszne, ale ktoś to
musi robić, wielki szacunek i podziw, a wiersz
naprawdę bardzo... :)