Zadzwoń do mnie.
Zadzwoń do mnie.
Zwyczajnie.
Po prostu.
Ot tak.
Zadzwoń do mnie.
Mów mi cokolwiek.
O życiu.
O tym,
czego Ci brak.
Zadzwoń do mnie.
Przerwij dźwiękiem
okrutny
szary los.
Zadzwoń do mnie.
Dziś mam ochotę.
Zwyczajnie.
Po prostu.
Usłyszeć Twój głos.
autor
Voilla
Dodano: 2007-12-09 12:16:26
Ten wiersz przeczytano 1002 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Zwiężle, oszczędnie, tak wiele i tak ładnie.
Pozdrawiam, Kazimierz
Oszczędność słów jest bogactwem tego wiersza, a ich
wymowa silna jak opisywana tęsknota. Pozdrawiam
Są chwile w życiu, kiedy dobrze jest usłyszeć chociaż
głos bliskiej osoby...ot ,tak zwyczajnie:))