Zaginiona rzeczka

Przyszły sarny raz nad rzeczkę,
by ochłodzić się troszeczkę,
niespodzianka je czekała,
wody nie ma, znikła cała.

Wczoraj była, jakieś czary!
Rzeki nie ma, nie do wiary!
Co się z naszą rzeczką stało,
co tą wodę stąd zabrało?

Wystraszone są sarenki,
mają teraz problem wielki,
bo bez wody nie ma życia,
potrzebują jej do picia.

Dzikom ryjki posmutniały,
bo tą rzeczkę też kochały,
wody nie ma, nie ma błota,
ono dla nich w cenie złota.

Kuny, lisy i łasice,
po zmartwionej mają mince,
zatrwożyło to borsuka,
„ darmo tutaj wody szukać! ”

Żabka skrzeczy gdzieś z kałuży:
„ mamy wszyscy kłopot duży,
trzeba ruszać, czasu szkoda,
by dowiedzieć się, gdzie jest woda? „

Stary żbik też nie tchórzy,
swą pomocą chętnie służy
i zajączki przykicały,
choć się lisów bardzo bały.

Już ruszyli wszyscy w drogę,
by odnaleźć swoją wodę,
idą brzegiem byłej rzeczki,
uczestnicy tej wycieczki.

Poprzez trawy, poprzez krzaki,
maszerują wraz zwierzaki,
nikt na upał nie narzeka,
ważna woda, ważna rzeka.

Trzeba znaleźć jest przyczynę,
by ratować swą dolinę,
maszerują godzin kilka.
Coś dostrzegli. Zaraz! Chwilka!

Czy tu drzewa ktoś wycina?
Zastanawia się zwierzyna.
Coś tam słychać jest w oddali,
czyżby to robota drwali?

Nie. To bobrów była sprawka,
one pościnały drzewka,
zagrodziły przepływ wody,
wyrządziły wielkie szkody.

„ Trzeba tamę tą wyburzyć,
woda wszystkim nam ma służyć,
do koryta musi wrócić,
by na nowo ład przywrócić. „

Zawstydzone bobry małe,
też pomogły przerwać tamę.
znów na nowo szemrze rzeka.
„ Pora wracać, dom nasz czeka! „

autor

kilcik

Napisany: 2010-03-23 Dodano: 2010-03-24 13:54:23

Ten wiersz przeczytano 2156 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie