zagubiona
Zagubiona
dookoła ludzi tłum
przeraża mnie
tyle w nim radości
jeszcze więcej cierpienia
na każdej ulicy
snują się ciała
zmęczonych ludzi
na każdym zakręcie
zakradają się cienie
straconych dusz
z okna słychać stłumiony
płacz dziecka
gdzieś w oddali
ujadają psy
pod sklepem
huk tłuczonych butelek
pod murem stoi człowiek
ze spuszczoną głową
a po środku JA
zagubiona
zatracona
znienawidzona
autor
Tabi
Dodano: 2008-11-28 14:23:14
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wiersz dobrze oddaje klimat melancholi i pokazuje nagi
swiat bez kolorowych laszkow duzy + swietnie to
namalowalas
Życie płata figle.Trzeba iść dalej drogą do słońca
Bardzo fajny:) Taki z ,,życiem'' plus+
rozumiem temat o jakim tu piszesz..wiersz
smutny,psychologiczny,ciekawy.
wymowny, interesujący wiersz. +
Wiersz pełen emocji...
+++