Zagubiona
Zagubiona w cieniu własnego istnienia
Pogrążona w otchłani ciemnych myśli
Na dnie rozsypującego się sumienia
Szuka genezy cierpienia
Tępą żyletką podcięte skrzydła
Nie może wzbić się ponad teraźniejszość
I chwiejnym krokiem, od niechcenia
Dąży do mroku zapomnienia
autor
Sen Anioła
Dodano: 2006-05-10 14:34:27
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.