,,Zagubiona

Dla Andrzejka i Marcina,na zawsze w mej pamięci.

W przestworza nicości zanurzam sie.
Zamykam oczy i widzę twą twarz.
Przez pryzmat lat odnajduje coraz to starsze,
a zarazem nowe wspomnienia.
W mym sercu umierasz każdego dnia.
Szukam na niebie śladów twojego istnienia.
Gubię się w morzu gwiazd.
Odeszłeś pozostawiając jedynie łzy,ból i cierpienie.
Nie ma antidotum na zranioną dusze, pozostaje jedynie czekać,aż dotyk śmierci zabierze mnie,tam gdzie zaczyna,sie nowy świat.........

autor

kasia10112

Napisany: 2007-11-06 Dodano: 2007-11-12 20:17:22

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie