Zagubiona wśród myśli

Czuje sie taka zaguniona
wśród ludzkich spraw
świat zbyt duży by pojąć go
ludzie na nim piękni
a jednak brudni
słowa znaczenie znaja
lecz czesto sie od siebie odwracają
grzeszne ciała i dusze mają
pragną miłości a nienawiść w nich
chcą spokoju a chaos w sercu grzmi
mówią kocham a a słowa rzucaja na wiatr
a ja taka sama lecz inna
sekret szczescia tajemnicą
choć smutek bywa nie raz
żyję nadal choć czasem trudno
tak poprostu żyć samotnej na swiecie i z życiem sobie radzić
bo życie to twój przyjaciel i wróg
chowa sie gdy radośc i smutek ukazuje
wychodzi na wiosne i smutkiem częstuje
oczy widza lecz niewidoma ja
ślepa prawda i kłamstwo szczere
Zagubiona wśród myśli swych
zaplontała sie w kłębku róznych dróg
gdzie jest dobro a gdzie zło
które wybrać jeśli dobro złem
a złem dobro jest
tak przez oczy me widze świat
otrzyj swe i zobacz sam

autor

Madelayne_90

Napisany: 2006-10-26 Dodano: 2006-10-27 16:17:40

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie