Zagubiony romantyzm
Gdzie podział się romantyzm?
Słowa wyblakły jak życie,
słońce promienie skryło,
przestało budzić o świcie.
W oczach ogień nie płonie,
zastygły w smutku źrenice.
Choć niebo skrzy się srebrzyście,
marzenia kurzem pokryte.
Kolacja, karafka i świece.
Róża czerwienią się płoni.
Czy choć romantyzmu krztynę,
odnajdę w spojrzeniu twoim?
autor
wiki20
Dodano: 2015-11-26 14:16:43
Ten wiersz przeczytano 1600 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
przeczytałem wszystkie trzy Twoje wiersze...nieźle
sobie radzisz 20-letnia Wirginio!
a oczy mówią bardzo dużo...są zwierciadłem naszej
duszy
Dobrze oddane uczucie, już raczej zgasło ,jak iskra
gaśnie niema co szukać w oczach, choć to zwierciadło
duszy. Bardzo mi się podoba Pozdrawiam serdecznie:-)))
'Kolacja, karafka, świece,
róża czerwienią płonie*
czy choć krztynę romantyzmu
odnajdę w spojrzeniu twoim?
Ładny wiersz i dobre pytanie.
Może dziś wieczorem odpowie na nie.
pozdrawiam :)
Podoba sie wiersz.:)Wiec, badzmy romantyczni,
przynajmniej od swieta.:)
Pozdrawiam serdecznie.
Dobra refleksja dotycząca ważnej życiowej kwestii. Cóż
jest warte nasze życie bez nutki romantyzmu:)
Pozdrawiam:)
romantyzm może w parze z smutkiem niby tak dostępnym
ale z wyboru na zawołanie to wyjątkowe
Popieram propozycję Madison, a nawet poszłabym dalej:
w wierszu powtarza się słowo "romantyzm", więc w
ostatniej strofie zamieniłabym je na coś innego, mniej
dosłownego, a bardziej nastrojowego, co ponadto
wyrównałoby rytm.
Poza tym ładny wiersz.
Ładnie, prosto.
Wiersz płynie, więc może żeby nie zaburzać rytmu "Czy
romantyzmu krztynę"?
Przepiękny wiersz!
Dobrze, że jesteś! miłego dnia!
Pozdrawiam serdecznie!:))))
nigdy nie jest za późno by .. romantyzmu krztynę,
od naleź w spojrzeniu twoim.
ładnie ujęte słowa ..
bardzo ładny wiersz, artystycznie namalowana rutyna.
Miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
Stał się niemodny. Dobra refleksja:)
Ładnie... a romantyzm z pewnością się znajdzie:)