Zajaśniał świat pełen słońca...

I znowu zajaśniał dziś świat pełen słońca
na łąkach ubranych w tkaniny pająka
gdy dmuchnie leciutko wiaterek niechcąco
rozsnują się nici kołysząc kojąco.

Gdy świt blady wstanie zawisną kropelki
co skarbem jesieni są takim niewielkim
w koronkach ażuru zabłysną jak tęcza
bo pędzel jesieni chce niebo wyręczać…

Powstał jako komentarz do wiersza "Babie lato" napisany przez poetę o nicku Stary

autor

Maryla

Napisany: 2006-09-23 Dodano: 2006-09-24 09:45:04

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie