Zaklęcie
Wiszą słowa niesłyszalne
na niciach pajęczych tez.
Rozbrzmiewają dźwięków pęki
lecz to próżny bukiet róż.
Nikt nie słucha łez na szybach
tylko pisarz w kwiecie zakochany,
pokłada nadzieje w promykach
wschodzącego słońca.
Może kiedyś podobnie jak on,
ona w głuchej ciszy
wzruszy się patrząc w okno
i zapomni o świecie dalekim.
Spojrzy na łzę i zaklęciem:
"kocham"
obudzi tęcze ze snu.
autor
Samuraj Grześ
Dodano: 2007-01-13 15:27:34
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.