Zaklęta w sokoła

W ciemnej samotności mojej duszy pojawiasz się wraz z pierwszymi promieniami wschodzącego słońca...

Na skrzydłach tęsknoty niesiona, staram się odnaleźć w pamięci jedną chwilę szczęścia...

Dar który chcę podarować Tobie, tylko Tobie

Zaklęci...

W ułamku sekundy, którą udało nam się skraść zatracamy się w spojrzeniu naszych oczu, w dotyku rąk ...

Spętani czarem, lecz woli nadzieją żyjemy szczęśliwi gdzieś na pograniczu nocy i dnia ...

autor

Kobieta bez twarzy

Dodano: 2007-11-24 21:06:14

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie