Zaklęty krąg
Było to dawno, przed lat milionami
Pod brzeg przypłynął i opuścił wodę
Zielony jaszczur z krótkimi nogami –
Mój pra- praprzodek.
Później mijały liczne tysiąclecia
I ten przeżywał, kto na czas się
schował,
Kiedy nadchodził, lub w powietrzu leciał
Groźny dinozaur.
A czas wciąż pędził, jak w jakiejś
histerii
Ciągle odchodził w przeszłość wiek za
wiekiem
Aż w końcu któryś z mych przodków
galerii
Stał się człowiekiem.
Człowiek się zaczął zajmować kulturą,
Budował miasto, lub wielką armadę,
Parał się sztuką i literaturą...
I siał zagładę.
Były spokojne i burzliwe czasy
Wojna i pokój, dostatek, niedola,
Człowiek siał zboże i wypalał lasy
Pod nowe pola.
Czas zaś przyspieszał, coraz szybciej
leciał,
Węgiel i ropę ktoś dobywał z ziemi,
By jej nie brakło silnikom ni piecom,
Setkom palenisk.
Minął wiek pary – naszych ojców duma,
Teraz atomu mamy wiek wspaniały...
Ciągle grzaliśmy, no a na biegunach
Lody topniały.
Już rozumiemy, cośmy uczynili,
Na jakie postęp zepchnął nas bezdroża,
Że się od lodu, któryśmy stopili
Podnoszą morza.
Ląd nam się kurczy, a ludzkość się mnoży
I trwać wciąż będzie środowiska psucie,
Aż mój pra- prawnuk za wieki, być może
Do morza wróci.
jastrz
Komentarze (18)
a podobno jaszczury wracają - słyszałeś Michale o
reptilianach ? podobno są wśród nas
Tak pędzimy, gromadzimy,chcemy wszystkiego i szybko,
że brakuje czasu na wyobraźnię, refleksję.
Oby dziś, niestety...
Świetny refleksyjny wiersz,
jakże łatwo zmanipulować ludzi strachem, lub
pieniądzem...,
pozdrawiam serdecznie:)
Prawdziwy i fantastyczny wiersz. Pozdrawiam Michale :)
No i dobrze, że "wróci" :) Albowiem: "Duch Boży
unosił się nad wodami" (Gen).
Gdyby znalazł się jakiś chirurg, który potrafiłby
człowiekowi wyciąć pazerność, to mam wrażenie wszystko
wróciłoby na swoje miejsce.
A to wszystko przez egoizm:( Bo gdybyśmy myśleli o
przodkach, byłoby inaczej.
Świetny wiersz Michale:)
Ku przestrodze doskonały
Świetny!
W zadumie pozdrawiam.
I tak koło naszej historii się zamknie. Wiersz godny
zastanowienia nad naszą przyszłością. Wspaniale to
ująłeś.
Pozdrawiam serdecznie
Znakomity wiersz.
Puenta bardzo smutna, tak może się stać.
Pozdrawiam serdecznie.
- niestety to nie bajka... ale wiersz świetny.
historia naszej ziemi zna zlodowacenia i ocieplenia.
Ciekawe czy nasz gatunek przeżyje, czy wyginie jak
dinozaury.
Kto wie. O ile w morzach nie będzie za gorąco na
jakoweś życie. :):)
Pozdrawiam z podobaniem Michale :)