Zakochać się od nowa...
Świtem, gdy tylko dzionek otwiera swoje
oczy,
Radość mi nakazuje skrzydeł musnąć
piórka
I wciąż tą samą myślą potrafi mnie
zaskoczyć -
Pora się już zakochać! Cudny dzień...
powtórka!
Więc lotem bezszelestnym ku Tobie się
kieruję -
Wtedy znów Ciebie widzę, Twój wzrok gorący
czuję.
Zapytam jeszcze serca, czy może jest
gotowe
Zakochać się szaleńczo... I co dzień tak od
nowa.
Wieczorem, kiedy zasnę, mój sen Cię (za
mnie) kocha.
Do rana więc zapomnę, choć wciąż w Twe oczy
patrzę.
O świcie czeka na mnie miłość pierwsza,
nowa...
Co dzień Cię kocham tak samo i co dzień
inaczej.
autor
annael
Dodano: 2007-06-12 00:21:07
Ten wiersz przeczytano 1065 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
A może by tak troszkę urozmaicenia w tym kochaniu? Bo
z czasem dla tej drugiej strony może stać się nudne.
Ktoś kiedyś powiedział, że z miłości kota można
zagłaskać na śmierć. Pięknie uzewnętrznione pragnienia
miłosne.
Podmiot liryczny w cudowny sposób opisuje miłość,którą
trzeba pielęgnować każdego dnia...Miłość jest tu
wszechogarniająca,jest w każdym wersie , w każdym
słowie... po prostu pięknie....
Ładne - kochać co dzień od nowa, pierwszą, świeżą
miłością. Wiersz radosny, przypominasz, że miłość to
wielka radość i nie powinniśmy popadać w rutynę.
..piszesz tak lekko ,jak puch na wietrze...czytam i
czytam.Prawdziwie kochasz,nie szukając siebie tak samo
a jednak więcej i więcej..od nowa.Jest tam też miejsce
dla boga...niewielu wie jak on kocha....:>
prawdziwe cacko = co dzięń Cie kocham tak samo i co
dzień inaczej.
Gdy kochamy, każdy nowy dzień ukazuje nam kochaną
osobę zupełnie inaczej , wciąż nowe odkrywamy prawdy i
nowych doznajemy wzruszeń..powiało romantyzmem i
ciepłym uczuciem
zaczarowały mnie Twoje słowa, pięlegnuj ten ogród
codziennie, niech miłość w Twoim sercu nie zazna nigdy
znużenia.
Zakochiwać się codziennie od nowa w "swojej
miłości"-pięknie-Miłości to
potrzebne-świeżość,zachwyt,budowanie czegoś wciąż i
wciąż...
Z wiersza wypływa niesamowita, niezachwiana wiara w
miłość. To wielka sztuka potrafić tak kochać.
piękne przesłanie wiersza - gdybyśmy dbali o to, co
dał nam los, odświeżali codziennie uczucia nawet
leciwe wiekiem - nie byłoby rozstań, krzywdzenia
dzieci, złamanych serc ...
Odbieram to jako poszukiwanie nowych udoskonaleń w
miłości która trwa.Ucieczka od monotonii- chęć
ulepszenia - doskonalenia uczucia-zaskoczenia patrnera
czymś nowym.W doskonały sposob odane przesłanie
słowem.