ZAKOPAĆ SMUTEK
Chcę być sobą, lecz nie mogę
Wszystko w koło jest mi wrogie
Mówi się, że piękny świat
Daje szczęście, które trzeba brać
Dla mnie to smutek i przygnębienie
Gdy widzę co wokół się dzieje
Chcę by ten smutek co siedzi we mnie
Bardzo głęboko zakopać w ziemię
Dajcie mi spokój, zostawcie mnie
Ja chcę być sobą, a wy zmieniacie mnie
autor
Tasman
Dodano: 2005-11-28 14:59:38
Ten wiersz przeczytano 539 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.