Żal do...
Karmisz mnie melancholią
słone łzy pić każesz
odbierasz prawie każdą radość
i pozbawiasz marzeń
wlewasz smutek we mnie
który wędruje
przez serce
i duszę
okrutne ty życie
a ja
żyć
muszę...
autor
Herbaciana Róża
Dodano: 2011-01-05 18:12:21
Ten wiersz przeczytano 586 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Smutna ta miniaturka ponieważ to życie nie rozpieszcza
,ale też nadzieja że teraz już tylko może być lepiej,
pozdrawiam.
życie oprócz łez daruje czasem piękne chwile...i do
nich trzeba wracać, kiedy smutno i źle...
No i wygrałaś, skoro żyć musisz i jesteś tego pewna to
nie drocz się na życie bo ono może się zemścić - głowa
do góry i optymistycznie do przodu...powodzenia
Oj okrutne... czasem, ale bezcenne! Pozdrawiam!
ciekawa forma wiersza...........a z życiem postępuj
tak jak ja: - "mnie tam na życiu nie zależy, mogę żyć
i dwieście lat"
Bardzo dobry wiersz o nastroju ponurym. Pozdrawia
Faraon Z Nortumbrii
może już się nie smućmy....życie takie krótkie jest
....bierzmy to co nam daje....a w zamiam da mam więcej
...wiersz ma swoją wymowę dla czytelnika....pozdrawiam
bardzo wymowna miniatura i dobrze napisana