A żal pozostał
Gdy tylko nocą mi się przyśnisz,
pamięć się znowu staje żywa,
w dzień twoim śladem idą myśli,
co na peronie się urywa.
Zbyt późno przyszło przebudzenie,
do życia bez używek bodziec,
choć żal gdzieś jeszcze we mnie drzemie,
wiem, że nie byłem ciebie godzien.
Sypałem kłamstwem jak z rękawa,
tłumaczeń miałem spory zasób,
a słowem ból umiałem sprawiać,
znosiłaś wszystko, choć do czasu.
Pojutrze wracam - drżąca cała
rzekłaś, a pociąg ruszył z chrzęstem,
wtedy to pierwszy raz skłamałaś,
bo nie wróciłaś nigdy więcej.
Komentarze (48)
miłe
ja bym wszystko zrobił ..by ten pociąg zatrzymać i
słów przykrych z serca się wyzbył i dobrych rzeczy bym
dokonywał .. i nie zdziwiłbym się gdyby ten pociąg na
peron wjechał otworzył się drzwi ona wysiada i się do
Ciebie uśmiecha .. zrób wszystko by ten pociąg
zatrzymać i przestań siebie okłamywać ..
najbardziej uczy nas życie... przez doświadczenia.
ładny, refleksyjny wiersz - i też można wynieść z
niego pewną naukę.
mam dreszcze czytając ! pozdrawiam
Ładny choć wzruszający wiersz,pozdrawiam serdecznie
często jest w życiu takich chwil,
że kłamstwem chcemy się wybawić,
żeby nie ronić łez i uśmiechem
też nie ranić.
Pozdrawiam serdecznie
Wzruszyłam się:(
smutno i prawdziwie. Szkoda :(
Bardzo zyciowy wiersz, a zycie uczy, za pozno na zal,
za pozno na powroty.
Ladny wiersz karacie, pozdrawiam cieplo.
Dobry tekst na balladę...
Jedynie ciut za dużo "się" w pierwszej zwrotce, jak
myślisz?
Można się uczyć życia z Twoich wierszy.
Pozdrawiam Karacie.
Móc cofnąć czas, żeby zachować się inaczej, rozpocząć
od nowa określony etap, jak w grze komputerowej... Ale
może pewien rozdział życia nie kończy się bez
przyczyny, lecz po to, by ustąpić miejsca temu, co ma
nadciągnąć.
Pozdrawiam zadumany.
Skłamała by siebie chronić, bo serce dłużej w
kłamstwie nie mogło żyć.
Pozdrawiam, bardzo na tak.
Bardzo poruszający wiersz,pozdrawiam ciepło :)
,,Odjechałaś tak nagle ode mnie,
nawet listu nie piszesz mi...,,
Ty w samotności pozostałeś,
a ona z Ciebie dalej drwi!
Pozdrawiam.