Zalęknione serca

dla słoneczka

Pytasz
Czemu sny bolą?
Czemu smutek niczym kat ściąć potrafi szczęściu głowę?
Mimo leśnych malin zebranych w porze słońca
Nad osuwiskiem, zauroczonych myśli Twych

Tędy w sercu znowu przeszła zima
Tędy po policzku spłynęły gorzkiej przeszłości dni
Tędy pod marginesem złudzeń kroczą złe wspomnienia

My
Jak ofiarne baranki przerażone wizją klęski
Jak czarne łabędzie, choć potrafimy wysoko latać
Jak płatki śniegu harmonijnie, czysto przemarznięci lękiem
Współistnienia

Może…
musimy pójść pod prąd przegranych marzeń
Odkryć w sobie cząstkę zła i molekuły dobra
Zamienić się myślami

Zakwitną znów ogrody słońca,
wiosna już czeka, wzdycha i tęskni
Powiadam Ci zaiste czuwa, by porwać nas
nie w Argentyńskie show
lecz tu..
nieopodal domu rodzinnego
i wystarczy byś – tak… spojrzała
Zaprosiła raz jeden…
…do tanga, w etykiecie cabeceo.

autor

ekumene

Dodano: 2010-06-13 12:02:05

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie