Żałoba po nieślubnej Marzannie

Tobie o Wiosno czas ponury ustępuje miejsca
Ty niebo, jako wodę źródlaną
Czystą i świeżą
Nam dziś ofiarujesz
Nagie drzewa ze snu martwego budzisz
I chęci do życia na nowo przywrócisz
Złote promienie zsyła nam słońce
Dając przy tym liście złote, migoczące
Zdobią one drzewa, jako złotnik swe dzieła
I szepczą ptasim głosem wiosenne melodie
Och.. jak mym uszom są one błogie...
Zostań jeszcze przez chwilkę
Bądź przed mymi oczyma
Niech nad glową tańczą motyle
Jak oblubienica zgrabna
Przed swym mężem tańczy na ślubie...

autor

Doc

Napisany: 2009-04-13 Dodano: 2009-04-13 19:24:10

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie