Zamiast

Racheli, która przyznała mi się, że jest Anią

Aniu! Jesteś prawdziwą artystką.
Tyle umiesz z człowieka wycisnąć...
Nie sądziłem, że w moim wieku,
Bez pastylki, co wspiera w potrzebie
Tyle ognia wykrzeszę dziś z siebie
PESELowi i siłom na przekór.

Tyle z Tobą figur, ustawień,
Pozwoliłaś na wszystko mi prawie,
Tylko ust mi nie dałaś całować,
A ja czasem oczy zamykałem,
W myślach innym imieniem Cię zwałem,
A po chwili Cię brałem od nowa.

Mnie - zważywszy na mój wigor starczy -
Noc dzisiejsza na pół roku starczy.
Jak nie starczy - znów do snów Twych wpłynę.
Teraz idę, bo budzik wydzwania.
Chciałbym jeszcze chwilę miłowania,
Lecz mnie nie stać na drugą godzinę.

autor

jastrz

Napisany: 2018-01-28 Dodano: 2018-01-29 00:03:38

Ten wiersz przeczytano 1320 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie