zamień mnie w...

No i cóż z wszystkiego tego,
gdy kumpla mojego nie ma,
z laską się widzi,
a może się w szkole ''uczy',

niech do mnie przedzwoni
chociażby domofonem,
byle bym wiedział

nadzieję wciąż mam
że dziś właśnie zajaram
błogosławię słowa otuchy,
wątek ten słaby i kruchy,

istnieje jednak , sięgnąć go muszę
by urzeczywistnieniem się stał

kropka po kropce,
na manowce spadam
i nudzić się nie mogę,
więc łudzę się wciąż

że dziś chwila nadejdzie
że bakę dosięgnę,
bez wstrętu, z wdziękiem jedynie
skosztuję hołdując opatrzności

z dobrą wolą mości panie,
w jaranie mnie zamień

autor

MeeKee

Dodano: 2010-04-19 03:13:12

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Limeryk Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie