zamknięte w zmyśle światła

Zamknięte w zmyśle światła…
Prosto bez wzburzenia
Jest i jest…
Kreska ta i dwa tła…
Litery myśli piórem skrzydła anioła nad
Postrzępione na końcach, bo czuje nieszczęśliwość
Resztą wysypane odwrotność ziarnami małymi
Rodzącymi świtała kwiaty…
I spada kropla…
Wbija… odbija… ciągnąc za sobą…
Przyklejone i spada z powrotem
Niknie w rozbryzganiu…
Tylko niepokój odbija cieniem na tle drugim
Z nocnej na przesycony fiolet…
Chlapie pustość białą…

autor

nikt...

Dodano: 2006-02-22 20:31:00

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie