zamknięty w sobie

niedosłyszałem gdy ktoś tłumaczył
a teraz nie rozumiem
dlaczego w ciszy tyle niepokoju
przecież wtedy lepiej słychać
pukanie do drzwi
których i tak nigdy nie otworzę

niedosłyszałem - kłamałem
wiem co stoi za progiem
i tylko dziurką od klucza
jak gwiezdnym teleskopem
podziwiałem krajobraz korytarza

powoli oswajając się z widokiem
dzikich przestrzeni kamiennych schodów
zmieniałem zdanie
szukając klucza w wąwozie kieszeni

może jeszcze kiedyś
gdy nikt nie będzie pukał
delikatnie nacisnę klamkę
i wyjdę na zawsze

zapraszam do podziwiania, czytania i może kupowania na http://allegro.pl/my_page.php?uid=22406135 - to twórczość mojej siostry

autor

piszmasz

Dodano: 2011-07-05 08:30:00

Ten wiersz przeczytano 354 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie