zamykamy

abyśmy spotkali się kiedyś w takim kawiarnianym gwarze...

mówili o tobie
że w twych oczach mieści się
całe sklepienie
śpiewano o tobie
że twe kroki słychać wszędzie

ja nie widziałam tego nieba
ja nie słyszałam tych kroków
nie było mi dane poczuć rosy
na włosach

wplątałam słowa w eskę wygięte
w moje włosy
wczepiły się jak rzep

***
w kawiarnianym gwarze
poczułam zapach cygara
wypalonego w złej godzinie
brzęk otwieranego oka
z odciśniętym snem na policzku
kobieta w płaszczu
z pawich piór
czekała wciąż na męża

***
telewizor grał na szaro-zielono
a ja nadal nie słyszę
twych kroków
pospieszmy się
szklane drzwi kawiarni
trzasną z hukiem
o osiem_nastej

... kiedy się znajdziemy w tłumie__

autor

J. (Jena)

Napisany: 2005-11-08 Dodano: 2005-12-06 19:27:25

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie