Zapach lepszego nieba...

Pełną garścią zbierałam szczęście,
by móc wyleczyć cierpienie
lecz wciąż go było zbyt mało
zabrakło w nim przecież Ciebie

Przez chwilę pachniało na Westerplatte
schowało się w morskiej bryzie
Znalazłam go w szumie muszelek
wciąż było coraz bliżej

Myślałam, że mam go tak dużo,
że więcej mieć go nie zechcę
a okazało się słabe
zniszczyłeś go jednym gestem

Uciekam ciągle przed siebie
po drodze gubiąc wspomnienia
gdzieś z tyłu zostawiam Ciebie
i zapach lepszego nieba

autor

Personal

Dodano: 2005-02-08 10:23:47

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie