Zapach poduszek

Błękit oceanu
pleni się bujnie

nie ma mnie
na powierzchni ziemi
mam więcej łez niż ocean

splątane nerwy
podcinają skrzydła

przefruwający ptak
zawadził skrzydłem
o moje warkocze

odlatuje z nim
wczorajsze jeszcze żywe
dotyk ciepła
miękkość oczu
zapach poduszek

chowam usta pod siedem zamków
za siódmym morzem

stopy biegną podłużnie i chmurnie
po grzbietach wczorajszego dnia

skostniały palce
od lodowatej klamki
twoich drzwi.

autor

TES

Napisany: 2014-01-15 Dodano: 2014-01-15 11:29:24

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie