zapiski na kolanie

dziś wielki dzień
nie dlatego, że urodziny, że rocznica, że „coś życiowego”
dzień pochyla się nade mną majestatycznie
mimo że świeczka o zapachu mango a nie wanilii
mimo że obiad zjedzony na kolację
mimo że nabój się pomylił i atrament zmienia odcień z czarnego na niebieski
mimo że „Klub Dantego” jeszcze nie zaczęty, a Gaardera czytam już od trzech miesięcy i skończyć nie mogę (chociaż książka jest ciekawa...)
mimo że ktoś na gadu-gadu zapukał nieproszony
że szafka się nie domyka i szuflada jęczy przy zamykaniu
żarówka w nocnej lampce się wypaliła, a z półki jeszcze nie zdjęte figurki Mikołajów
to wielki dzień
muza przysiadła na ramieniu i szepta, że ludzie w białych kombinezonach
zbierają odciski palców z miejsca mojej zbrodni
zabiłam anioła czasu

muza przysiadła na drugim ramieniu
ujęła moją dłoń i śledziła linie papilarne
- jaki mamy czas? - spytałam
- stracony, bardzo stracony...

autor

Patusia

Napisany: 2007-02-11 Dodano: 2007-02-16 22:09:18

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie