Zapomniana ławeczka
https://www.youtube.com/watch?v=o30aHeLOelA
Młodość przeminęła jak wiosenna burza
dawno przebrzmiał dziewcząt tajemniczy
śmiech
a tamta ławeczka w cieniu bzów ukryta
doszczętnie zmurszała i pokrył ją mech
tylko ptak przelotnie siądzie na niej
czasem
przechylając główkę coś tam
zaszczebiocze
otrzepie się zgubi kolorowe piórka
które wiatr podmuchem rozsypie na drogę
ale gdyby ławka opowiedzieć mogła
ileż to widziała kto przysiadał na niej
młodzi zakochani wyznawali miłość
inni wyrzucali jakieś gorzkie żale
stoi teraz sama cicha i samotna
ukryta gdzieś w parku pośród cienia bzów
najbardziej żałuje minionego czasu
że tak szybko płynie i nie wróci już
autor
Roma
Dodano: 2016-08-15 20:06:13
Ten wiersz przeczytano 1609 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Witaj Romi
Komentowałam juz wczęśniej Twój wiersz w ubiegłym roku
jako jedna z pierwszych zaraz po annie zanim usunęłam
swoje konto Ale z prztjemnoscia ponownie czytam i
cieszę się ze mnie zaprosiłaś bym jeszczeraz
przeczytała bo jet bardzo ładny Ja tak jak wcześniej
Ci napisałam mam dwa a teraz już trzy teksty w temacie
ławeczka
To wdzięczny temat
Pozdrawiam serdecznie Romuuś Życząc pogodnej niedzieli
:)
Witaj Romi
Komentowałam juz wczęśniej Twój wiersz w ubiegłym roku
jako jedna z pierwszych zaraz po annie zanim usunęłam
swoje konto Ale z prztjemnoscia ponownie czytam i
cieszę się ze mnie zaprosiłaś bym jeszczeraz
przeczytała bo jet bardzo ładny Ja tak jak wcześniej
Ci napisałam mam dwa a teraz już trzy teksty w temacie
ławeczka
To wdzięczny temat
Pozdrawiam serdecznie Romuuś Życząc pogodnej niedzieli
:)
Tak,tak,tak...czas płynie nieubłaganie, tylko ta
ławeczka, gdyby mówić umiała:) Piękny wiersz,
pozdrawiam-:)
Uroczo!
Twoja mlodosc-a uroda tym bardziej-nie przeminely
Romeczko!
Kwitniesz...i niech tak bedzie zawsze!
A wiersz-fantastyczny...Po prostu.
Tak ile takich ławeczek jest w każdej duszy drzemie,
wystarczy małe drgnienie skrzydeł jakby kruchego
motyla żeby była piękna złota w blasku słońca
młodości i księżyca nowiu Pięknych wspomnień ,
wierszy, nigdy dosyć...
Ile takich ławeczek jest, każda skrywa jakieś
tajemnice. Ach...pobudzasz do wspomnień Romuś.
Pozdrawiam serdecznie :)
bardzo pięknie napisana nostalgia :-)
Piękny wiersz, wzruszył mnie i przypomniał dawne,
dobre czasy.Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo mi sie podoba ,często wracamy do wspomnień o
ile były piękne .
stoi i nigdzie nie odchodzi a szczebioce w Twoim
wierszu, aż miło milutko... :) Pozdrawiam
park
w nim ławka
samotna
jak padła kawka
lub gawron,gapa
co na odlot się nie załapał..
Ale piękny wiersz! i do tego odpowiednia oprawa
muzyczna.
Pozdrawiam:)
Stare wspomnienia
Roma piękny wspomnieniowy wiersz, ach! Znów przeżyć
chwile szczęśliwe na ławeczce. Wspólne spotkania ten
cudny, letni czas...jak za dawnych lat. Każdy ma taką
swoją ławeczkę. Pozdrawiam
Ile tajemnic trzyma ławeczka, wie tylko ona.
Jej można powierzyć wszystkie sekrety,
dotrzyma słowa, że nie puści dalej, co
u przyjaciół - niestety.