Zapomnieć

Nie jest łatwo mi zapomnieć,
naprawdę to żal jeszcze nie minął,
ale czekam na tą chwilę z niecierpliwością.
Mam dość życia swoim wymysłem,
czekam na prawdę, ale nie chcę jej znać!
Za bardzo się jej boję.
Choć i tak wiem co powiesz.
Podświadomie słyszę twój głos.
Tak bardzo tęsknie,
twój wzrok to jednak była ta mała iskierka,
która potrafiła mi dać chęć do życia.
A jednak stąpałam ponad krawędzią
i spadłam.
Czuję w sobie gniew,
bo wiem, że robię za mało.
Jednak nie udaje mi się go zgnieść.
Czekam na ten dzień kiedy zrozumiem,
wtedy będe pewna.
Nie umiem zebrać myśli,
czasami zastanawiam czy w ogóle Ciebie chcę.
I nie umiem odpowiedzieć,
ach ta ludzka natura.
Pamięć jest drażliwa,
zapomina to co sama chce.
Sił wystarczy?
Tego też nie wiem.
Wyrzucić z myśli jego twarz,
zacząć wierzyć w siebie jeszcze raz.
Drobne marzenia...

autor

mloda_muza

Napisany: 2007-03-12 Dodano: 2007-03-12 16:01:34

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie