zapomnienie
zapominam o wszystkim
zapominam jak brzmi śmiech
odkąd ciebie nie ma
zapominam o sobie
zapominam jak smakują łzy
odkąd mi ich zabrakło
zapominam o słońcu
zapominam jak wygląda niebo
odkąd pękło jak bańka mydlana
zapominam o ludziach
zapominam jak prosić o pomoc
odkąd oniemiałam z rozpaczy
zapominam o Bogu
zapominam słów modlitw
zapominam drogi do domu
zapominam o wszystkim
ale nie umiem zapomnieć
o Tobie
autor
demolka
Dodano: 2008-02-23 23:23:00
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
wspaniale napisany wiersz .. i wiem jak to jest .. o
wsyztskim mozna zapomniec ale nie o tej osobie ktorej
oddalismy swoje serce .. ahh gdyby tylko mozna bylo
zapomniec o tym ze istnial .. napewno bylo by o wiele
lepiej .. gartuluje przepieknego wiersza
tak trudno mi uwierzyć, że ty napisałaś ten wiersz...
!! naprawdę! przepięknie to napisałaś, mówię
szczerze.. OGROMNY +
Zebym ja pisal takie wiersze majac 13 lat.
CO to bedzie, gdy skonczysz 30-sci.
Nie pozwol tylko Muzie, by obumarla !
bardzo niebanalne, piszesz o zatraceniu w uczuciach, o
trudnej miłości...temat trudny, ale udało Ci się
uniknąć niepotrzebnego dramatyzmu... wielki + dla
Ciebie:)